Życie rodzinne i związki

Stwardnienie rozsiane jest chorobą diagnozowaną między 20-40 rokiem życia. Jest to okres wysokiej aktywności rozwojowej związanej z wyborem ścieżki zawodowej oraz z założeniem rodziny. Widomość o tym, że chorujesz na chorobę przewlekłą i nieprzewidywalną, wpływa nie tylko na Ciebie, ale także na osoby, z którymi łączą Cię relacje, zwłaszcza te zawodowe i emocjonalne. Może wpłynąć również na to jak będziesz podchodzić do zawierania nowych związków i utrzymywania relacji.

Temat związków osób żyjących ze stwardnieniem rozsianym jest rozległy i trudny. Wiele zależy od tego, czy w momencie diagnozy jesteśmy już w stałej, ustabilizowanej relacji czy dopiero poszukujemy partnera lub partnerki.

Niestety, w Polsce przyzwolenie na budowanie stałych relacji przez osoby żyjące z SM nie jest duże. Badania pokazują, że co piąta osoba uważa, że chory na stwardnienie rozsiane zdecydowanie lub raczej nie powinien wchodzić w stałym związek. Pamiętaj jednak, że to decyzja tylko i wyłącznie Twoja i drugiej osoby, z którą chcesz związek stworzyć. Niechęć często bierze się z braku wiedzy i błędnych stereotypów, z którymi chorzy nadal muszą walczyć. Zastanów się też na ile Ty jesteś gotowy na podjęcie kroku ku stałemu związkowi.

Twoje podejście do choroby, pogodzenie się i umiejętność życia z nią sprawi, że łatwiej Ci będzie ułożyć życie z drugą osobą, a wówczas dla Twojego partnera lub partnerki choroba będzie łatwiejsza do zaakceptowania. Wspólne życie to także duże wsparcie i możliwość uczenia się od siebie nawzajem, dlatego nie rezygnuj z tego tylko z powodu choroby. Zrób to jednak na własnych zasadach okazując jednocześnie szacunek drugiej osobie.